– Ува мне жыве цвёрдае перакананне, у вартаўнікі падавацца варта выключна пасля 63-гадовага ўзросту і не раней. Калі ты ў сіле, трэба працаваць на карысць грамадства і росквіту краіны, – шчыра ўсміхаецца Юрый Мікалаевіч. – А таксама зарабляць грошы для сям’і, дзяцей, потым унукаў.
Сапраўды, для героя артыкула гэтыя словы не наіграны іранічны пафас. З гонарам выправіўшыся на пенсію ў 45 гадоў, пакінуўшы няпростую, але звычную працу эксперта-крыміналіста, Юрый Корык спачатку тры гады ўзначальваў раённы ДТСААФ, потым быў майстрам у Бярэзінскім участку ААТ “Белдругчормет”, а з 2021 года перайшоў у СУП “Аграмаз” на пасаду галоўнага інжынера – спецыяльнасці, якой авалодаў яшчэ падчас вучобы ў Беларускім аграрна-тэхнічным універсітэце.
У органы – па рэкамендацыі
- Наогул, калі прыгадваць, у жыцці ўсё складвалася неяк даволі паслядоўна. Пасля заканчэння ВНУ у 1994-м годзе пачаў працаваць галоўным інжынерам у калгасе “Высакагорскі”, потым перавёўся ў гаспадарку ў Міхалёва. У 90-я гады на работу ў аддзел унутраных спраў патрапіць было не так проста, як можа падацца.
Мне, як лепшаму cпецыялісту, калгас выпісаў рэкамендацыю на працу ў міліцыі. Дарэчы, пашчасціла ў тым, што калі вучыўся, была ваенная кафедра, таму ў РАУС я ўжо прыйшоў са званнем старшага лейтэнанта. Лагічнае пытанне: чаму адразу патрапіў у эксперты-крыміналісты? Была свабодная пасада і тагачасны “кадравік” Анатоль Лагун шчыра па-сяброўску, як калега, параіў. Анатоль Кандратавіч так і сказаў: “Павер мне, лепшай пасады ў жыцці няма”.
Непазбежныя аспекты
У прафесіі эксперта-крыміналіста непазбежны і змрочны аспект работы, які патрабуе наяўнасці моцных нерваў і ўстойлівай псіхікі. Пра гэта можа і мала пішуць, але ж з песні, вядомая справа, слоў не выкінуць.
– Выезд на першае крымінальнае здарэнне, звязанае з забойствам, ніколі не забудзецца, – уздыхае Юрый Мікалаевіч. – У Дзмітравічах унук закалоў віламі дзядулю, “выбіваў” грошы. Варта зазначыць, тую справу хутка раскрылі.
Яшчэ ніколі не выпадзе з памяці жахлівае дарожна-транспартнае здарэнне ў Паплавах, калі легкавая машына на вялікай хуткасці ўрэзалася ў “Маз” і бамперам грузавой машыны ў легкавіку зрэзала дах, загінула цэлая сям’я. У тыя моманты пачалі адольваць сумненні, а ці тую справу я для сябе выбраў? Аднак гэта было ў першыя гады, потым усё нармалізавалася, пайшло па накатанай: злачынствы, здарэнні, справаздачы…
Можна сказаць, не паспеў азірнуцца, як на службе праляцеў 21 год і ў 2016-м наступіла пара пенсіі. Дарэчы, прапаноўвалі затрымацца яшчэ на пяць гадоў, аднак я вырашыў, як кажуць, на пенсію пайсці “прыгожа”, выспеў патрэбны ўзрост і, калі ласка, дарогу маладым. І вось з сённяшняй вышыні палёту маладым параю так: не скачыце з месца на месца, дапрацуйце да 45 гадоў, бо калі ты набыў досвед у сваёй галіне, то лепш ісці па накатанай каляіне, яно правільна.
Абавязкі і прынцыпы
На былой рабоце Юрыя Мікалаевіча не забываюць, калегі заўсёды віншуюць са святамі, днямі нараджэння, дый проста прыязджаюць у госці праведаць былога начальніка.
– Калі ўтварыўся дзяржаўны камітэт судовых экспертыз, мы адразу ўдваіх працавалі, – расказвае начальнік Бярэзінскага раённага аддзела Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз Міхаіл Ходас. – Пасля з’явіўся трэці супрацоўнік, эксперт-крыміналіст Андрэй Толкач. Можна сказаць, што Юрый Мікалаевіч нас усіх навучыў справе і праявіў сябе як добры настаўнік, якому мы ўдзячныя.
На сённяшні дзень у Юрыя Корыка шэраг выключна грамадзянскіх задач і рабочых абавязкаў. Галоўны інжынер у адміністратыўным апараце гаспадаркі – гэта першая асоба пасля намесніка, на плячах і ўборачная з пасяўной кампаніямі, і зімовы перыяд, і сяўба азімых, карацей, усё, чым жыве сельская гаспадарка, і што звязана з прымяненнем і выкарыстаннем тэхнікі. У падпарадкаванні ўвесь калектыў механізатараў і вадзіцеляў.
Чым заняцца чалавеку, які выйшаў на пенсію значна раней за звычайных людзей? Былы начальнік Бярэзінскага раённага аддзела Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз, эксперт-крыміналіст Юрый Корык вырашыў для сябе вярнуцца на грамадзянскую спецыяльнасць, якую атрымаў яшчэ да работы ў міліцыі.
Гэтаму ж цяперашні галоўны інжынер “Аграмаза” вучыць і дзяцей. Старэйшы сын Яўгеній пайшоў па слядах таты. Пасля вучобы ў Магілёўскім беларуска-расійскім універсітэце адпрацаваў майстрам у дарожнай арганізацыі, пасля служыў у арміі ва ўнутраных войсках у роце спецназа, зараз жа працуе дзяжурным у Бярэзінскім РАУС.
Сын Мікіта вучыцца ў тэхналагічным універсітэце на інжынера лясной гаспадаркі. Дачка Інга – у фізкультурным універсітэце. На памяць жа аб рабоце экспертам-крыміналістам засталася ўзнагарода “За бездакорную службу” ІІІ ступені, розныя граматы і падзячныя лісты, і вялікі досвед, якім пры неабходнасці Юрый Мікалаевіч дзеліцца з калегамі.
Аляксандр БЫЧКОЎСКІ.
Фота аўтара.